Stel wij zitten vanavond met een gitaar bij het kampvuur. Welk lied wil je dan samen met mij zingen? En terwijl wij elkaar beter leren kennen, over welke plekken gaan we het dan in ieder geval hebben?

Op 22 mei, tijdens de bijeenkomst na het eindrapport van de parlementaire enquête in Loppersum, heb ik nieuwe mensen leren kennen. Overal vandaan: van Aduard tot Assen, Ten Boer tot Bethlehem, Canterbury tot Kantens, Driebergen tot de duinen…

De mensen kwamen luisteren en elkaar bevragen. ‘Wie mag ik zijn voor de ander?’ en ‘hoe organiseren we veilige plekken voor dit gesprek?’.” We hebben het ook gehad over de vrienden van Job. Die zeiden een week lang niks, want het leed was zo groot.

Marjo van Bergen deelde een gedicht met ons. Over verder gaan. Samen. Hopen dat je weer kan zingen. En over vergeten. Misschien. Stieneke van der Graaf kwam ook luisteren. Ze ging in gesprek over ‘ereschuld’ en het reinigingsritueel van het onderzoek door de Tweede kamer – ‘Groningers boven Gas’. Ze vertelde ook over hun zoeken als parlementaire enquêtecommissie naar ruimte om te luisteren naar bewoners en extra aandacht te geven aan jonge mensen en kinderen.

In kleine groepjes konden de aanwezigen deze dag met elkaar in gesprek. De agenda van de drie rondes van werksessies werd ter plekke bepaald. Iedereen kon vragen inbrengen
en zo de vonk zijn voor de warme gesprekken. Een aanwezige gast heeft van de verschillende gespreksronde een bijzondere verwerking gemaakt.

  1. Over hoe deze dag zou verlopen;
  2. Over ‘moreel beraad’
  3. Over ‘zorgen en traagheid’;
  4. En tot slot over: ‘wat kunnen kerken doen?’.

De dag hebben we afgesloten in een grote kring. Iedereen mocht iets delen. De Anglicaanse priester uit Ghent, Stephe Murray, nodigde ons uit om na te denken over wat wij mee zouden nemen naar onze eigen plek. En dan plek in de breedste zin. Wat neem je mee naar huis, jouw organisatie, de gemeenschappen waar jij bij hoort.

Ik heb genoten van de dag. Ik heb nieuwe onderwerpen besproken met oude bekende. Ik heb nieuwe perspectieven gehoord op oude vragen van mensen die ik net ontmoette. Dit smaakt naar meer. Luisteren. Voelen. Samen huilen en hopen.

Jako Jellema – uit Scheemda, Delft & Malawi. Coördinator Samenleving, lid namens PKA van Gasberaad.

Bekijk hier het fotoverslag in pdf: