Door Rinie Meihuizen

Overweging

Joh. 20 :

• 19 Vrede zij met jullie
• 23  Hij blies de Geest over hen heen.

Lieve mensen,
Ja, we hebben Pasen gehad en nu wilde ik met jullie naar een bijzonder fenomeen kijken. Als Pasen en Pinksteren op één dag valt … Ede Staal zingt er over: “Dan jeuken hom de koezen nait mee”. Een Groningse uitdrukking, ik zal het hier bij laten, want mijn Gronings is uitermate slecht.

Maar ook wij kennen de uitdrukking: “als Pasen en Pinksteren op één dag valt dan…”, pas dan zal iets lukken. Een andere manier van zeggen: “ja, ja, dacht jij dat?! Mooi niet”. En ik denk dat menig slachtoffer van aardbevingsschade deze uitspraak ook wel eens gebezigd heeft. Daarom zitten wij nu bij elkaar als groep om over vraagstukken na te denken en antwoorden te vinden.

Pasen en Pinksteren op één dag. In ons leven nu gebeurt dat niet, er liggen altijd 50 dagen tussen. Maar in dat Johannes evangelie gebeurt dat wel. Jezus kwam de avond van de eerste dag, op zondag, dat is voor de Joden de eerste werkdag. En Jezus komt op Paaszondagavond bij de bedrukte groep discipelen in huis. “Vrede zij met jullie.” En blaast de Geest over hen. De Geest om hun somberte te doorbreken, om dat leven weer aan te kunnen, kracht om de wereld in te gaan. Niet de ramen en deuren dicht, maar: “Ik geef jullie de kracht, de Geest, om naar buiten te treden. Mijn boodschap die wereld in te dragen.” Dat duister, die sombere gedachten over de dood van Jezus, te doorbreken.

Na Goede Vrijdag waren zij het licht kwijt geraakt en waren zij bij elkaar gekropen om elkaar te ondersteunen in hun verdriet. Dat doen mensen: bij elkaar kruipen, in stil verdriet, bloemen leggen na een aanslag, met fakkels de straat op. Samen iets laten zien, ook wij na de zoveelste aardbeving: “wij steunen elkaar en pikken het niet langer.” Natuurlijk iets anders dan na Goede Vrijdag. Maar Jezus was weg en daar zaten ze dan. Ieder met z’n eigen gedachten, achter gesloten deuren en ramen. Ze hadden niet veel te koop, ook Petrus niet, de Rots waar de Heer Zijn kerk op zou bouwen. Petrus de Rots, man van verbeelding, hij schaamde zich diep, omdat hij toen het er op aankwam, drie keer Jezus had verloochend. “O nee, die ken ik niet.” Hij schaamde zich diep.
Petrus de Rots die, in de loop van de tijd daarna, eerst moest leren een kiezelsteentje te worden.

En Jezus kwam naar hen toe: “Shalom. Vrede zij met jullie.” Vrede, laat je boosheid los. Voel je door Mij verbonden met elkaar en weet dat je samen met elkaar de gemeente mag vormen, omdat Ik – Jezus Christus – die gemeente staande houd, de moed en het inzicht geef. Hij, Jezus Christus, die Zijn Geest over hen blaast, die in Zijn naam willen werken. Alle Petrussen en hen die daar op lijken, die rotsen zijn, maar kiezelsteentjes worden, in rotsvast geloof gevoed door Hem die de Geest over ons blaast, samen werkend, samen steunend, samen aan de toekomst. Shalom, samen bij ‘Dei gratia’, bij de gratie van Hem en God de Vader.
Omdat Pasen en Pinksteren soms wel op één dag vallen. Amen.

Gebed:

Vader in de hemel, zo zijn wij gekomen met open deuren en ramen, want hier hoeven wij niet bang te zijn. Dank U daarvoor, U kent ons door en door en dat geeft rust. U stuurt ons door de wereld, geeft antwoord op onze vragen op de problemen. Wij vragen U, Vader in de hemel, wilt U ons zegenen als wij met elkaar zoeken naar de weg en de antwoorden op die vele problemen die wij hier tegenkomen. Zegen ons, opdat wij als gezegende mensen een vangnet mogen zijn voor hen die vragen hebben en de antwoorden nog niet zien. Mogen wij proberen om net zo geduldig zijn als U die ons dat voorleefde.